Maak Lesbos fijner
Met bolderkarren rijden we over het terrein en wanen we ons tussen de Isoboxen door. Het besef dringt langzaam door: in deze boxen, die niet groter zijn dan een halve zeecontainer, verblijven gezinnen met soms wel meer dan vijf kinderen.. De bolderkarren die we voortrekken zijn gevuld met eten. Elke ochtend wordt er eten uitgedeeld aan de gezinnen die hier wonen. Ieder gezin krijgt een banaan voor elk gezinslid, twee broden, verse groente en een paar smeerkaasjes. In de handen van de zwangere vrouwen en vrouwen die borstvoeding geven worden elk nog 10 amandelen extra gedrukt.
Elk jaar organiseren wij vanuit Maak een teamuitje waar teambuilding en ontwikkeling centraal staan. Dit jaar dachten we niet aan onze eigen ontwikkeling maar richten we onze ogen op de vluchtelingencrisis op Lesbos. Stel je voor dat jij je spullen moet pakken, weg moet gaan uit je vaderland om vervolgens op een plek te stranden waar je geen kant op kunt. Duizenden mensen wachten in Lesbos in opvangcentra tot ze naar de volgende plek mogen. Ze hebben geen toegang tot de verzorging die wij in Nederland zo normaal vinden en er is maar weinig te doen waardoor traumaverwerking veel langer duurt. Jezelf weer even mooi maken, op kunnen frissen en contact hebben met anderen helpt daarom enorm om je weer mens te voelen. Veel vluchtelingen zijn dit namelijk kwijt geraakt. Maak heeft daarom besloten om, samen met barber society en Wiewathaar, de hulporganisatie Because We Carry op Lesbos een hart onder de riem te steken en onze kwaliteiten in te zetten om een wezenlijk verschil te maken voor de vluchtelingen en de organisatie die deze vluchtelingen helpt.
Na weken van voorbereidingen komen we aan op Lesbos. Het is tijd om te beginnen. Een deel van ons team start met schuren, een ander deel haalt verf en andere benodigdheden. In drie dagen tijd schuren en schilderen we tweemaal de containers. Bewoners die in hun dagelijkse leven schilder waren laten ons even zien hoe het moet. Zo werd het echt een team effort. Uiteindelijk is het doel van deze dagen hier een beautysalon en barbershop op te starten met experts vanuit de beautyindustrie. We leggen elektra aan, voorzien complete inboedels, laten experts cursussen geven om de bewoners op deze manier op te leiden en ze een doorstart te bieden. Al met al een hele klus maar het is zo mooi om te merken wat een heerlijk team we hebben. Iedereen zit vol enthousiasme en wil echt iets moois neerzetten.
Zodra we terug rijden in de avond merk je dat bij iedereen het ontladen begint. Er komen zoveel indrukken op je af en het is niet iets wat je dagelijks meemaakt. We lachen en praten veel. We drinken drankjes met elkaar waardoor we nog meer lachen, want na een dag hard werken kan een drankje al veel met je doen. Iedereen was dan ook al snel uitgeteld in de avond en lag vroeg te slapen zodat we de volgende dag weer kunnen knallen.
“Wij weten natuurlijk waarom die kinderen hier zitten en wat er aan de hand is in de wereld, maar zelf kunnen zij dit nog niet begrijpen.” Esther, project manager bij Maak, vertelt: “Ik zag een groep volwassen mannen die moesten huilen omdat ze zo dankbaar waren met de barbershop, dit vond ik zo mooi om te zien”. De Clowns without Borders hebben de meeste indruk gemaakt op Jacqueline: “Alle kindjes werden bij elkaar geroepen en moesten in een kring gaan zitten. Een verlegen jongetje staat op en gaat in het midden van de kring staan. ‘My name is Mustafa’, komt er uit zijn mond. Alle kinderen juichen en roepen ‘Hey Mustafa’. Het jongetje straalt. Het maakt niet uit uit welk land je komt, welke taal je spreekt of wat voor een verschrikkelijke dingen je hebt meegemaakt. De kinderen vergeten even alles om hen heen en hebben zoveel plezier”.
Justin Boot
Creatief
“Het moment dat een meisje met haar handen een geluid probeert uit te leggen dat ze door de bombardementen weg moest en daarom nu hier zit, raakte mij enorm.”
Op Kara Tepe is, door de structurele vluchtelingenhulp, het leven nog relatief goed maar op Moria is de situatie totaal anders. Per week arriveren er zoveel meer mensen dan er vertrekken. Dit is iets wat ons niet in de koude kleren is gaan zitten. Op zo een moment besef je weer hoe goed we het hebben en wat voor een geluk wij hebben dat we hier geboren zijn en het leven leven dat we nu hebben. We hebben met Maak heel veel geluk dat we zo een mooi liefdevol team hebben die niet bang zijn om hun emoties te tonen of om hard te werken voor zo’n prachtig doel. “Het is zo fijn om te zien dat we in deze drie dagen ook daadwerkelijk iets voor de mensen in Lesbos konden betekenen. Deze mensen hebben echt een doorstart in het leven gekregen” zegt Justin. Iets waar we onwijs trots op zijn!
